Ne zaman Albinoni' nin Adagio sunu duysam içimde garip bir sızı başlar...
Her şeyden önce inanılmaz bir eserdir. Yaklaşık bundan 300 yıl önce her zamana ait olabilecek bir parça bestelemiş adam...
Anlam olarak hüzünlü bir ağırlıkta demek olan bir sürü adagio içersinde Albinoni' nin Adagiosunun bir farklılığı vardır benim için...
Yıllar önce yolum Van' a düşmeden önce efsunlu kentime hoşçakal demek için İzmir'den, önce İstanbul' un yolunu tutmuştum. Çocukluğumun bu büyülü kentinde daima sevdiklerim vardı ve nedenini bilmediğim bir şekilde onları görmek istemiştim.
Sanırım içlerinden birinin "ne işin var kızım ta Van' larda, işin mi yok, otur oturduğun yerde" demesini mi bekliyordum acaba?
Ama Sevim teyze asla unutamayacağım bir cümle söylemişti;
"Perdelerini kapattığında olmak istediğin yerdesin!"
Tam altı günde gidilmişti Van' a, çok ama çok soğuk bir kış gününde değmişti ayaklarım Van' ın topraklarına diyemeyeceğim belime kadar uzanan karın içine...
Kerpiçten, her türlü mahrumiyetin yaşandığı bir evde yaşamımı sürdürmeye çalışırken kapım çalınmıştı birgün; "güm güm! " diye .
Soluk soluğa koşarak gelen ve kapımı çalan arkadaşım sadece bir tek şey söyledi;
"Sanem TRT FM' i aç!"
Hiç bir şey söylememe fırsat bırakmadan koşarak gitti sonra,bir şeyleri kaçırmak istemiyordu sanki...
TRT FM'i açtığımda sadece sobanın yanına yaklaştığımda ısınabildiğim evde Albinoni' nin Adagio sunun sesleri dolmuştu bir anda.
Daha mı çok üşüyordum ne?
Ama o an unutulmaz!
Binlerce kilometre alıştığın yerlerden uzakta, bildiğin bir melodinin yankılanması öylesine farklı bir duygudur ki..
Kaybolmuş gibi hissettim bir anda kendimi....
Boşluktaydım ve düşüyordum sanki...
Binlerce kilometre alıştığın yerlerden uzakta, bildiğin bir melodinin yankılanması öylesine farklı bir duygudur ki..
Kaybolmuş gibi hissettim bir anda kendimi....
Boşluktaydım ve düşüyordum sanki...
Hep içim üşür bu muhteşem ezgide, arkasından garip bir hüzün çöker yüreğime ve neler gelir
geçer aklımdan, kimse bilmez...
sanem uçar
geçer aklımdan, kimse bilmez...
sanem uçar
Öyle bir müzik ve öyle bir öykü ki birbiriyle ancak böylesine güzel uyuşabilirdi.
YanıtlaSilÇok kısa bir şekilde özetlenmeye çalışılan bir an ın içinde bir çok şey var bana göre.
Herşeye rağmen bir inanç var, başa gelinebilecek her türlü anlamsızlığı yada çileyi göze almanın cesareti var. Ki bu cesaret kör bir cesaret değil, bu sebeple çok daha anlamlı, dediğim gibi içinde inanç var.
Sadece müzik değil, animasyondaki hikayeyle de örtüşen tarafları var yazdıklarınızın.
Okurken çok eski bir zaman diliminden söz ediliyormuş gibi bir izlenime de kapılabilir insan ama ülkemdeki gelişimleri bildiğimden bazı yönleriyle hızlı yükselişimizin de gözler önüne serilişi var. Bu hızlı yükselişlerin değişim olduğu gerçek olsa da gelişim olup olmadığının tartışılabileceğinin gizli sunumu da var yazınızda.
Bir çok yönüyle gerçek bir öykü olmuş yani edebiyat anlamıyla:)
İstediğiniz kadar ret edin, edebiyatçı olmaya doğru emin adımlarla gidiyorsunuz:)
Müzik, görsellik ve öykü birleşerek insanın içine işleyen , düşünmesini sağlayan, kendini de sorgulamasını beraberinde getiren bir etkiye sahip, en azından benim için...
İçinize işlemesini sağlayan olgu müziğin ethos etkisi olmasın?:)
YanıtlaSilGüzel bir müziktir, ve gerçekten animasyon da harika bir şekilde hazırlanmış . Görsellikle birlikte müziğin en iyi uyumlarından bir tanesi video herşeyden önce.
Biraz da işin içine yazı girince , bir çok yönden etkilenmesi son derece doğal oluyor insanın.
Edebiyatçı olma yolunda emin adımlarla yürüyebiliyorsam ne mutlu bana... Böyle bir düşüncede olmaksızın doğaçlama bir şekilde kendiliğinden gelişen bir şey beni o yerlere taşıyacaksa sanırım çok fazla itirazım olmaz.
"Ne yapayım, ben istemedim ama oldu!" diyebilirim en azından:)
Yazı iyidir değildir, bunun peşinde değilim yine...
İnsanoğlunun yaşayabileceklerinin sınırı yoktur bence. Bizi diğer canlılardan ayıran bir çok özellik olmasına rağmen hafıza olgusunun önemli olduğuna inanıyorum. Onu harekete geçiren herşey de bazen notalara, bazen renklere bazen de kelimelere dönüşüyor.
Bu dönüşüm esnasında bir başka kişi tat alabiliyorsa, yada duygulanabiliyorsa, yada düşünebiliyorsa umut var demektir insanlık adına, bu sebeple yazdıklarınızı insanlık adına bir umut olarak algılıyorum.