Kuzgun

Neye yarar kendi kendinde yaşattığın

duvarlarına yansıyan sima

tutmuyorsa elini...

Büyük coşkular yankılanmıyor

muammalara gebeyse her şey

zamanın ayağına bağlanır en büyük yükler.

Binlerce kuzgun uçuşur gökyüzünde

siyaha dönüşür tüm ışıklar

kanatlarının arasından ise rüzgâr fısıldar

Korkma!

kapalıdır kapılar giremez rüzgâr

anıların gümbürtüsüdür duyduğun

Yerinde duramayan bir çocuk gibi kalbin

dört nala koştururken hatırla

hep yağmur yağmaz bilirsin ovalara

Acıların diplerinde yitip giderken

yağmur damlasından daha ıslak gözlerin

ve sessizliği delip geçen o çığlık

ağıt olurken dudaklarında

hatırla!

hep yağmur yağmamalı ovalara...

sanem uçar