Korktuğum insanlar var benim;
Kendini haklı çıkaracak yolu kendince bularak masum olduğuna inananlar. Erdem, onur gibi kavramları unutanlar. Çevrelerine bambaşka bir kimlik gösterirken iç dünyalarında en çirkef kimlikleri taşıyanlar. Her eleştireye bir cevabı olup; "özür dilerim" kelimesini dağarcığında bulunduramayanlar. Sanatın her alanında sanatın özünü kavramadan edinilen üç beş kelimeyle kendini dahi sınıfına koyarak sanatı kullananlar. Kendi cümleleriyle konuşamayıp alıntı yaşam sürenler. Hiç bir değer yargısına sahip olmayanlar. Kendi doğrularından başka bir doğru kabul etmeyip bencillik batağından çıkamayanlar.
Başına gelen olumsuzluklarda kendi payına düşen sorumluluğu ret edip başkalarını suçlayanlar. Mazlum insan rolünü çok iyi oynayanlar. Doğumla ölüm arasına bir çentik atarak kişilerde travmaya sebep olan sapıklar. Korkaklar. Ne olduğunun farkında olmayanlar. Açık sözlü olamayıp lafı uzatıp dolandıranlar. Kendilerini günahsız görenler. İnsanları kullananlar.
Liste gerçekten uzun. Bildiğim; korkmaya devam edeceğim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumunuz incelendikten sonra yayınlanacaktır